WSTĄPIENIE DO ZAKONU

„Potem wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam wybrał, a oni przyszli do Niego” Mk 3,13

Jest nas cztery – Basia, Wiola, Asia i Ewa. Bóg zaprosił nas do kroczenia za Nim na drodze życia zakonnego. Nie wszystkie od razu odpowiedziałyśmy na Jego wezwanie. Dwie z nas – Basia i Wiola – ukończyły wpierw studia, a Ewa i Asia nie czekały tak długo, Ewa przerwała naukę a Asia kontynuuje ją mieszkając już w „murach” klasztoru. Daty wstąpienia są dla nas znaczące – dla Basi i Wioli to 23 września – dzień św. o.Pio, a dla Asi i Ewy to 27 września – dzień św. Wincentego a’Paolo. Przed nami czas poznawania życia zakonnego.

„MYŚMY POZNALI I UWIERZYLI MIŁOŚCI..."

15 września AD 2007, we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Bolesnej, trzy nasze siostry: s. Monika Waszczuk, s. Renata Czoboda, s. Izabella Kot złożyły swoje śluby wieczyste na ręcę Matki Generalnej s. Maria Cecilia D’Arma.

GOLGOTA MŁODYCH

Ostatnie dni wakacji spędziłyśmy na spotkaniu młodych w Serpelicach, organizowanym przez Braci Kapucynów Prowincji Warszawskiej. Była to ich pierwsza inicjatywa tego typu, ale nie ostatnia!!!
Nasza postulancka wspólnota włączyła się w współtworzenie tego pięknego dzieła. S. Ania prowadziła spotkania w małych grupach, a Zuzia, Kinga i Sylwia śpiewały w scholi. Zuzia napisała też artykuł o tym, co działo się w Serpelicach.

WAKACJE

Chyba po raz pierwszy w życiu nasze wakacje były tak zaplanowane jak w tym roku. Na początku Zuzia i Sylwia były na rekolekcjach oazowych, w tym samym czasie, Kinga i s. Ania były w Istebnej na rekolekcjach organizowanych przez nasze siostry. Później był urlop, pielgrzymka i… Golgota Młodych. I tak upłynęły nasze pierwsze zakonne wakacje…

PIERWSZE ŚLUBY

29 czerwca w Bazylice Mniejszej w Wąwolnicy 5 naszych nowicjuszek złożyło swoje pierwsze śluby. Bardzo cieszymy się, że mogłyśmy włączyć się w przygotowywanie zarówno liturgii, jak i części artystycznej tej uroczystości. Podczas Eucharystii wspomagałyśmy nasze siostry w śpiewie. Później natomiast miałyśmy swoje 5 minut na scenie, czyli przedstawienie o tym, co sprawia, że życie jest wyjątkowe, w którym nie mogło zabraknąć św. Franciszka. Naszym nowym siostrom życzymy nieustannego wzrastania w Miłości i wiernego kroczenia za Panem naszym Jezusem Chrystusem.

GRILL

W piękne, słoneczne, niedzielne popołudnie, 17 czerwca, pojechałyśmy do Wąwolnicy z naszymi nowicjuszkami, aby wspólnie spędzić ostatnie chwile w nowicjacie naszych sióstr, które niedługo złożą swoje pierwsze śluby. Przygotowałyśmy im małą niespodziankę artystyczną. Nie zabrakło też przepysznych kiełbasek z grilla. Czas wspólnego świętowanie i radości zakończyłyśmy wspólną modlitwą, odmawiając nieszpory przy pięknym, zachodzącym słońcu...

WYPRAWA NA BAGNA

26 maja udało nam się zrealizować pomysł, który powstał miesiąc wcześniej ;) Z drżeniem serca penetrowaliśmy bagna w Poleskim Parku Narodowym. Niektórzy z nas stanęli "oko w oko" z krwiożerczą rosiczką :) Podziwialiśmy piękne lilie wodne, spotkaliśmy też grupę dzieci i dzięki temu my też skorzystaliśmy z wiedzy pana przewodnika i poznaliśmy głebokość bagien. Na zakończenie naszej wyprawy była Eucharystia i mały piknik.

TYDZIEŃ W ISTEBNEJ

Pierwszy tydzień maja spędziłyśmy w Beskidzie Śląskim. Były z nami dzieci i siostry z Piask. Część z nas udała się tam samochodem, a pozostali pociągiem. Celem naszej pierwszej górskiej wyprawy były Kiczory (989m n.p.m.), ten szczyt zdobyliśmy prawie wszyscy. Następnego dnia trasa była już dłuższa i trudniejsza, dlatego zdecydowało się na nią tylko cztery osoby. Ta nieliczna grupa zdobyła Baranią Górę (1220m n.p.m.) i Skrzyczne (1257m n.p.m.), a cała ta wyprawa zakończyła się Eucharystią w Katedrze w Żywcu. Ci, którzy nie mogli iść w góry udali się do Leśnego Parku Niespodzianek w Ustroniu. Można tam spotkać różne zwierzęta, które nie są zamknięte w klatkach, ale chodzą sobie między zwiedzającymi park. Był też pokaz ptaków drapieżnych, ścieżka niespodzianek – dla odważnych – jest to ścieżka ze skrzyniami, w których są różne rzeczy, które można spotkać w lesie, żeby jednak odkryć wnętrze skrzyni trzeba włożyć rękę do środka. W parku był też duży plac zabaw.
Podczas naszego pobytu w Istebnej odwiedziłyśmy rodzinę Kingi, braci Franciszkanów, którzy mieszkają w pustelni w Jaworzynce, a także ss. Służebniczki, które prowadzą przedszkole w Istebnej.
Bardzo cieszymy się z tego wspaniałego tygodnia w górach, ze wspólnych wypraw, z odwiedzonych miejsc, spotkanych ludzi i... z pięknego wschodzącego słońca...

GRZECH I PRZEBACZENIE

W dniach 30 marca – 1 kwietnia 2007r. uczestniczyłyśmy w sesji z cyklu Szkoła Modlitwy Słowem Bożym, Pt. Grzech i przebaczenie w świetle Słowa Bożego, która odbyła się w Krakowie, w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów.

Grzech i przebaczenie bardzo mocno wpisane są w życie człowieka, a dzisiaj ludzie często żyją tak, jakby grzechu nie było. Człowiek ze swej natury jest grzeszny i dlatego sam z siebie nie może poznać w pełni własnej grzeszności. Tylko Bóg widzi człowieka takim, jakim jest naprawdę i tylko z Bogiem człowiek może poznać swój grzech.
Pan daje każdemu z swoje Słowo, które może otwierać serce na przebaczającą miłość, które może je przemieniać i czynić wrażliwym. Bóg daje Słowo, by człowiek poznał prawdę o sobie, by mógł zrozumieć istotę grzechu, a także jego źródło i skutki, jakie wywołuje.
Ilekroć człowiek wchodzi w noc grzechu, Bóg wychodzi za nim, aby go szukać i odnaleźć. Pan jest nieustannie obecny w naszym życiu, zna nas doskonale, zna także nas grzech i mimo to ciągle nas kocha. Człowiek żyje dzięki Miłosierdziu i z Miłosierdzia, bo Boże Miłosierdzie nieustannie wraca nam życie. Jezus patrzy na każdego z nas z cierpliwością, miłością i przebaczeniem. I takiego spojrzenia na siebie Jego oczami – w prawdzie i z miłością, mamy się uczyć.
Bóg nigdy nie potępia człowieka, ale potępia grzech, Jego miłość jest większa od najgorszego grzechu. Aby odkryć tajemnicę Miłosierdzia, najpierw trzeba odkryć tajemnicę grzechu.

W zgłębianiu tych tajemnic pomagała nam adoracja Najświętszego Sakramentu i cisza... Była też możliwość skorzystania z sakramentu Pokuty i Pojednania oraz kierownictwa duchowego. Na zakończenie sesji wszyscy uczestnicy zostali podzieleni na małe grupy i tam mogliśmy podzielić się z innymi doświadczeniem Bożego Miłosierdzia w naszym życiu, a także naszymi przeżyciami i myślami, jakie towarzyszyły nam podczas tych kilku dni.
W drodze powrotnej pojechałyśmy do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, by tam podziękować za ten piękny czas...

WSTĄPIENIE DO POSTULATU

Ojciec Święty Jan Paweł II w przedziwny sposób towarzyszy nam od samego początku naszej wspólnej drogi. Bardzo cieszymy się. że w ten szczególny dzień – drugiej rocznicy narodzin Ojca Świętego dla Nieba, rozpoczęłyśmy kolejny etap naszej formacji zakonnej. Podczas Eucharystii, którą sprawował o. Adam Strojnowski – nasz spowiednik, s. Marianna wręczyła nam tauki. Modliły się z nami także Nowicjuszki i Siostry, którym bardzo serdecznie dziękujemy za obecność i modlitwę.

"JESTEM UMIŁOWANYM DZIECKIEM BOGA"

Powyższe zdanie to temat rekolekcji, które odbyły się w Lublinie od 12 do 16 lutego. Prowadził je o. Jarosław Banasiuk, który głosił nam Słowo Boże i przewodniczył nam na drodze odkrywania dziecięctwa Bożego, wielkiej miłości i wierności Boga do każdego z nas, a także własnego piękna, godności i zastanawiania się nad własnym geniuszem :-) i powołaniem.

CO SPRAWIA, ŻE ŻYCIE JEST PIĘKNE?

„W sercu każdego człowieka jest pragnienie domu. To pragnienie nie jest niczym innym jak tęsknotą za życiem pełnym szczęśliwym, udanym.” /Benedykt XVI
Życie człowieka jest domem, za którego budowę każdy z nas jest odpowiedzialny, każdy z nas odpowiedzialny jest za swoje życie...
Za jakim domem tęsknię? Jak budować dom, by był trwały i bezpieczny? Jakie trudności spotykają mnie w budowie mojego domu? Kto może mi pomóc? Jak przezwyciężyć trudności? Na te pytania i wiele innych szukaliśmy odpowiedzi podczas rekolekcji „BUDOWAĆ NA SKALE”, które odbyły się w Serpelicach, 1-5 lutego 2007r. Prowadził je o. Piotr Wardawy, który uczył nas jak słuchać Bożego Słowa; po każdej konferencji była też medytacja. W centrum każdego naszego dnia była Eucharystia. Na spotkaniach w małych grupach pochylaliśmy się nad kazaniem do młodzieży Benedykta XVI, które wygłosił na Krakowskich Błoniach.
Ten czas był czasem refleksji nad własnym życiem, ale też czasem wspólnej radości, którą mogliśmy się dzielić podczas wspólnych spacerów i pogodnych wieczorów.
Bardzo serdecznie pozdrawiamy wszystkie uczestniczki rekolekcji, o. Piotra oraz Siostry, które z nami były: s. Gabrysię i s. Anię!

KULIG

28 stycznia z samego rana wybrałyśmy się do Orchówka na kulig. Najpierw uczestniczyłyśmy w Eucharystii w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, gdzie bardzo serdecznie przywitał nas gwardian tamtejszego klasztoru - o. Kazimierz Zych. Później było małe co nieco dla naszych brzuszków, przejażdżka wielkimi saniami po przepięknej okolicy, ognisko i zabawa w śniegu do upadłego. Dzięki uprzejmości małych mieszkańców Orchówka, mogłyśmy zjeżdżać też na sankach. I tak choć krótko, ale za to bardzo intensywnie mogłyśmy cieszyć się urokami zimy.